ΚΑΣΤΟΡΙΑ - Ο καθημερινός αγώνας της 40χρονης Μαρία από την Καστοριά να πραγματοποιήσει το όνειρό της για σπουδές σε ΑΕΙ

του Σπύρου Κουταβα

Η Μαρία Κασαπίδου είναι νοσηλεύτρια στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του Νοσοκομείου Καστοριάς. Αψηφώντας τις ατυχίες και τις δυσκολίες στην ζωή της, ξεπερνώντας τις οικογενειακές υποχρεώσεις, τα καθημερινά καθήκοντα της δουλειά της στο ΤΕΠ,

ολοκλήρωσε, όχι μόνο με άριστα, τις σπουδές της στο ΕΠΑΛ Καστοριάς, αλλά το 2018 σε ηλικία 40 χρόνων κατάφερε να εισέλθει πρώτη στο τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ συγκεντρώνοντας 18.888 μόρια. Κι έχει ρυθμίσει με τέτοιο τρόπο τη δουλειά της, αλλά και την υπόλοιπη ζωή της ώστε δύο μέρες την εβδομάδα, Τέταρτη και Πέμπτη, να διανύει συνολικά 400 χλμ και να πηγαίνει στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσει τα μαθήματα της.

       Το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων την συνάντησε σ' ένα διάλειμμα της δουλειάς της, στον προθάλαμο του νοσοκομείου Καστοριάς. Πριν από οποιαδήποτε ερώτηση η Μαρία Κασαπίδου εξηγεί στο τι την ώθησε στα 39 της χρόνια να επιστρέψει στα θρανία με απώτερο στόχο να σπουδάσει σ' ένα αντικείμενο που την συγκινούσε από παλιά.

      «Είχα έντονη την ανάγκη να κάνω κάτι για μένα, να συνδυάσω την ειδικότητα μου και τη δουλειά μου ως νοσηλεύτρια μ' ένα επιστημονικό αντικείμενο που έχει σχέση με τον κόσμο των παιδιών», λέει η κ. Κασαπίδου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

     Γράφτηκε στην τελευταία τάξη του ημερήσιου ΕΠΑΛ στην ειδικότητα «Βοηθός Μικροβιολόγου» και με την στήριξη των εκπαιδευτικών του σχολείου αλλά και την υπερπροσπάθεια τη δική της κατάφερε αυτό το αποτέλεσμα. Με λιτό τρόπο περιγράφει την καθημερινότητά της.

      «Διάβαζα συνήθως στα "διαλλείματα" της απογευματινής βάρδιας και σε κάποιες περιπτώσεις όταν δεν προλάβαινα, το βράδυ μόλις επέστρεφα από τη δουλειά. Το πρωί έπρεπε να πάω στο σχολείο και λίγη ώρα που έκλεβα πριν το μεσημέρι, την αφιέρωνα στα παιδιά μου». Δεν ξεχνά να αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι όλο αυτό το διάστημα υπήρξαν δύσκολες στιγμές αλλά υπογραμμίζει την συμβολή των καθηγητών της στο να τα φέρει εις πέρας στην προσπάθειά της.

      Όμως το πρόσωπο της φωτίζεται όταν αναφέρεται στους δύο γιούς της τον 13χρονο Μάριο, μαθητή της Β' Γυμνασίου και τον 12χρονο Στέργιο, που πηγαίνει στην τελευταία τάξη του Δημοτικού. «Είναι ενθουσιασμένα και περήφανα γι' αυτό που κατάφερε η μάνα τους, έδειξαν απίστευτη ωριμότητα, με βοήθησαν με τη στάση τους, με "εξετάζουν" κάποιες φορές στα μαθήματα μου, χαίρονται που με βλέπουν να διαβάζω κι αυτό για...Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!