Εκείνοι που σκεπάζουν τις φυγές τους με αξιοπρέπεια

Εκείνοι που σκεπάζουν τις φυγές τους με αξιοπρέπεια
Εκείνοι που σκεπάζουν τις φυγές τους με το ήθος και τις αρχές τους.
Είναι κι εκείνοι που κλείνουν πίσω τους απαλά και αθόρυβα την πόρτα. Που φεύγουν από τη ζωή σου συντροφιά με μία γλυκιά ανάμνηση. Αφήνουν πίσω τους μία όμορφη όψη να συνοδεύει κάθε τους θύμηση. Και μία αέρινη αξιοπρέπεια να πλανάται σαν σπίθα που σιγοκαίει στο πέρασμά τους.
Αυτοί που έμαθαν ότι σε τούτο τον κόσμο η αξία του κάθε ανθρώπου φαίνεται από τον τρόπο αποχώρησής του. Αυτοί οι λίγοι που ντύνουν κάθε τους έξοδο με το λαμπερότερο τους χαμόγελο.
Φοράνε στο στερνό τους αντίο ένα σπινθηροβόλο βλέμμα. Στολίζουν τα μάτια τους με μία αδιόρατη θλιμμένη λάμψη και κρύβουν τη φωτιά της ψυχής τους κάτω από το πέπλο του αυτοσεβασμού τους.
Δε θα τους αντικρύσεις ποτέ να δακρύζουν. Δε θα τους ακούσεις ποτέ να εκλιπαρούν. Και δε θα διακρίνεις τον θυμό ή την απογοήτευσή τους.
Φεύγουν όρθιοι και αγέρωχοι. Περήφανοι και αλύγιστοι. Τα βήματά τους αργά και σταθερά, τους οδηγούν εκεί όπου το ήθος τους δεν επιδέχεται μειώσεις. Στην αυτοεκτίμησή τους δεν κάνουν εκπτώσεις. Και δεν παζαρεύουν το δίκαιό τους σε δημόσιες αγορές και λαϊκές αγορεύσεις.
Δε θα τους συναντήσεις σε κρυφές συναγωγές και μυστικά δείπνα. Δε θα τους βρεις να περιφέρονται άσκοπα στα μονοπάτια αυτού του κόσμου. Ούτε να αναλώνονται σε μάταιες διαδρομές και πολυσύχναστες λεωφόρους. Θα τους απαντήσεις σε δύσβατους μοναχικούς δρόμους. Σε εκτάσεις μοναξιάς και έρημες πλατείες. Σε θαλασσοδαρμένα πελάγη και άγριους ωκεανούς. Και σε εγκαταλειμμένους σταθμούς και ανήλιαγα υπόγεια. Εκεί όπου η σιωπή έχει τη δική της μελωδία. Εκεί που το φως της ψυχής τους φέγγει στα σκοτάδια τούτης της πλάσης. Η καλοσύνη και η μεγαλοψυχία ορθώνεται πάνω από τις μικρότητες και τις μικροαστικές συμπεριφορές.  Και το βουβό ψυχικό τους ανάστημα υψώνεται πέρα από την ηχορύπανση τούτης της γης.
Κι είναι οι ίδιοι που θα σε κοιτάξουν κατάματα στην επόμενη τυχαία συνάντησή σας. Δε θα χαμηλώσουν το κεφάλι. Δε θα στρέψουν αλλού το πρόσωπο από αποστροφή ή ντροπή. Δε θα κρυφτούν πίσω από αμήχανες σιωπές. Και δεν θα επιχειρήσουν να χαθούν μέσα στο πλήθος. Θα σου τείνουν το χέρι και θα σε χαιρετήσουν με την αβρότητα και την ευγένεια που τους διακρίνει.
Γιατί είναι αυτοί που διαλέγουν την πνευματική τους γαλήνη, από τις ανούσιες αντιπαραθέσεις. Την αυτοεκτίμησή τους από τις ψυχοφθόρες διαδικασίες. Την αυτογνωσία τους από την αυτοπροβολή. Διαφυλάττουν το ήθος και τις αρχές τους,  αποχωρώντας από τις ανθρώπινες συναλλαγές τους ήπια και αθέατα. Ήσυχα και σιωπηλά. Με το χαμόγελο στα χείλη και ελαφρά την καρδία.
Γιατί γνωρίζουν ότι η αξία των ανθρώπων φαίνεται στον τρόπο που αποχωρούν…και επιλέγουν να σκεπάζουν τις φυγές τους με αξιοπρέπεια.


Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!

Σχόλια

Διαβάστε επίσης

Ενίσχυση πολύ μικρών, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων για την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων

ΚΑΣΤΟΡΙΑ - Το παιδικό θέατρο Λάρισας αυρίο στην ΕΔΗΚΑ Καστοριάς

Πουταχίδου Όλγα Υποψήφια Περιφερειακοί Σύμβουλος της ΠΕ Κοζάνης με τον Γιώργο Κασαπίδη