tragikogreece.blogspot.com

Ν’ αγαπάς σαν σκύλος – H μόνη επικίνδυνη ράτσα είναι η ανθρώπινη Της Φρόσως Μαγκαφοπούλου Κάπου, κάποτε διάβασα πως αν όλοι γινόμασταν οι άνθρωποι που οι σκύλοι μας νομίζουν πως είμαστε, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος. Γιατί απ’ όλα τα πλάσματα στη γη, ανιδιοτελώς ξέρουν να αγαπούν μόνο δύο, η μαμά σου κι ο σκύλος σου. Ξεπερνώντας την νομοτελειακή αγάπη που συνεπάγεται η μητρότητα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η σκυλίσια αφοσίωση και λατρεία δεν αποτυγχάνουν να συγκλονίζουν, ανεξαρτήτως κουλτούρας, εποχής και κοινωνικών συνθηκών.   Γιατί οι σκύλοι ξέρουν ν’ αγαπούν χωρίς επειδή. Αγαπούν παρ’ όλο. Δεν τους ενδιαφέρει αν είσαι χοντρός ή αδύνατος, φτωχός ή πλούσιος, ιδιοφυΐα ή ολοκληρωτικά ηλίθιος· αρκεί να είσαι εκεί, αρκεί να τους βάζεις λίγο νεράκι και λίγο φαγητό. Αλλά ακόμα κι αν τους ψιλοπαραμελείς εκείνοι πάλι σ’ αγαπούν. Η καρδιά τους, εκ διαμέτρου αντίθετη με οποιαδήποτε εκδικητική ανθρώπινη τάση, ξέρει πάντα να δίνει άλλοθι και να δικαιολογεί. Κάτι θα σου έ

Τώρα πια ξέρεις φαντασιώσεις και ποσοστά... Το πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ στον Καναδά πραματοποίησε έρευνα σχετικά με τις σeξουαλικές φαντασιώσεις γυναικών και ανδρών και έβγαλε το τοπ-5. Μέσα από την έρευνα που πραγματοποίησαν οι ερευνητές, παρατήρησαν μια μεγάλη στροφή στο ποσοστό αυτών που εκμυστηρεύονται τις φαντασιώσεις τους, στους συντρόφους τους. Τουλάχιστον ένας στους δύο μοιράζονται πια τις προτιμήσεις τους. Δείτε τις κορυφαίες φαντασιώσεις για το 2018. Θέλω να νιώθω ρομαντικά συναισθήματα σε μία σeξουαλική σχέση – 92,2% Η ατμόσφαιρα και η τοποθεσία είναι πολύ σημαντικές σε μια σeξουαλική επαφή – 86,4% Φαντασιώνομαι να προσφέρω και να λαμβάνω στοματικό σeξ – 78,5% Φαντασιώνομαι να με εξουσιάζει πλήρως σeξουαλικά ο σύντροφός μου – 72,1% Φαντασιώνομαι να λαμβάνω αuνανισμό από τον σύντροφό μου – 71,4% Τοπ-5 φαντασιώσεις των ανδρών: Θέλω να νιώθω ρομαντικά συναισθήματα σε μία σeξουαλική σχέση – 88,3% Φαντασιώνομαι να προσφέρω και να λαμβάνω

Τι πιστεύει ο κόσμος για αυτήν την σχέση; pink.gr Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!

Καθαρή ματιά, την έχετε συναντήσει ποτέ; Βλέμματα από κείνα που μένουν στη μνήμη ισόβια. Μάτια που λένε παραπάνω από λέξεις και φράσεις και φλυαρίες… Μέσα σε τόσες προτάσεις που ακούμε και φτιάχνουμε κάθε μέρα, τις πιο αληθινές μας τις είπαν οι άνθρωποι που μιλούν με τα μάτια. Εκείνοι που δε χαμηλώνουν το βλέμμα για να ξεστομίσουν αλήθειες, που δεν κοιτάνε δεξιά και αριστερά όταν τους μιλάς, εκείνοι που σου φανερώνουν τον εαυτό τους όπως ακριβώς είναι! Μέσα από τα μάτια τους βλέπεις έναν ολόκληρο κόσμο! Ξεγυμνώνουν την ψυχή τους και κοιτάς ακριβώς την αλήθεια τους. Τους εμπιστεύεσαι με το χαίρω πολύ. Έχουν διαπεραστική ματιά μαζί με αυθεντικό χαμόγελο και σφικτή χειραψία. Βλέπεις ατόφιο το θυμό κι αληθινή τη χαρά τους. Διακρίνεις την απογοήτευση, την πίκρα ή την ευγνωμοσύνη στα μάτια τους. Θα δεις μέσα από αυτά την αγάπη ή την αδιαφορία. Κι αν καμιά φορά δε μιλάνε πολύ, μέσα από τα μάτια τους ακούς σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις. Διαφανείς άνθρωποι, γνήσιοι

Μεταξύ μας οι άντρες το λέμε συνεχώς. Ρώτα μία οποιαδήποτε γυναίκα για το ποιο είναι το χειρότερο χαρακτηριστικό ενός άντρα και θα σου απαντήσουν τα δύο παρακάτω: να είναι τσιγκούνης και να είναι μαμάκιας. Και όχι πάντα με την ίδια σειρά. Ναι, η πικρή αλήθεια είναι πως το μεγαλύτερο ποσοστό εκεί έξω ρωτάει τη μάνα του για τα πάντα. Ακόμη και αν πρέπει να προτιμήσει το ρύζι από τις πατάτες σε γαρνιτούρα. Και είναι τόσο ξενέρωτο που τρομάζουμε να κάτσουμε κάτω και να σκεφτούμε πόσο άθλιοι δείχνουμε. Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ; Φαίνεται πως για να μπορέσεις να επεξηγήσεις το φαινόμενο και να μπορέσεις να δικαιολογήσεις την ξενέρα που τρώνε οι γυναίκες και ανθρωπολογικά, πρέπει να ταξιδέψεις πολύ πίσω στο χρόνο. «Ας δούμε μία κοινωνία πολύ διαφορετική από την δική μας. Το φαινόμενο της ιεροτελεστίας για το πότε κάποιος θεωρούταν άντρας, διαφέρει πολύ από το σημερινό μοτίβο. Για να ονομαστείς άντρας από την φυλή ή την αρχαία ή την οποιαδήποτε πριμιτιβική κοινωνία ζούσες, έπρεπε να κάνεις τρ

Υπάρχουν πολλές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε στην καθομιλουμένη για να χαρακτηρίσουμε τις καλές ιδέες: τις ονομάζουμε φαεινές, πρωτότυπες, δημιουργικές, ευρηματικές. Συμμετέχουμε σε ομαδικές συσκέψεις και κάνουμε ανακαλύψεις, έχουμε στιγμές έμπνευσης τύπου «εύρηκα» και στιγμές θείας φώτισης ή αποκάλυψης. Κάτι υπάρχει σε αυτή την έννοια που ωθεί τη γλώσσα μας στην υπερβολή και το λεξιλόγιό μας αγωνίζεται να αναπαράγει την καινοτομία που περιγράφει. Παρ’ όλα αυτά, μέσα στην υπερβολή τους, καμιά τους δεν συλλαμβάνει τι ακριβώς είναι μια ιδέα στο πιο στοιχειώδες επίπεδο. Μια καλή ιδέα είναι ένα δίκτυο. Ένας συγκεκριμένος αστερισμός νευρώνων – χιλιάδων νευρώνων – που πυροδοτούνται για πρώτη φορά συγχρόνως μέσα στον εγκέφαλο μας και μια ιδέα εμφανίζεται αίφνης στη συνείδησή μας. Μια νέα ιδέα δεν είναι παρά ένα δίκτυο κυττάρων τα οποία εξερευνούν την παρακείμενη δυνατότητα των συνδέσεων που μπορούν να πραγματοποιηθούν στον εγκέφαλό μας. Αυτό ισχύει είτε η συγκεκριμένη ιδέα είναι ένας νέ

Υπάρχει μια Αγγλική παροιμία που λέει πως «η ανάγκη είναι η μητέρα της επινόησης». Αν νιώθουμε αυτή την έντονη επιθυμία – αυτή την ανάγκη – να κάνουμε κάτι, θα βρούμε τον τρόπο να τα καταφέρουμε. Η ανάγκη μας κάνει δυνατότερους. Από πολλές απόψεις. Αυτό που μας κάνει αυτό που είμαστε, που χτίζει το χαρακτήρα και διαμορφώνει την προσωπικότητά μας δεν είναι μόνο οι περιστάσεις και οι πράξεις μας ως αντίδραση σε αυτές, αλλά το πώς αντιμετωπίζουμε τα όσα μας φέρνει η ζωή. Πιο συγκεκριμένα, το πώς αποφασίζει ο καθένας να ζει τη ζωή του. Είναι η απάντηση στο ερώτημα του τι είναι αυτό που μας γεμίζει, που μας βοηθάει να επιβιώνουμε όταν νιώθουμε πως δεν μπορούμε άλλο, τι μας πλημμυρίζει με χαρά, μας κάνει να τα ξεχνάμε όλα, μας φέρνει γέλιο και ευτυχία. Και με ποιους θέλουμε να τα μοιραζόμαστε όλα αυτά. Ανάμεσα στις ερωτήσεις που κάνουμε στον εαυτό μας είναι και οι ανάγκες που έχουμε και από τις οποίες εξαρτάται η συμπεριφορά μας. Γιατί ο κάθε ένας από μας έχει διαφορετικές ανά

Η λύση είναι απλή αλλά σε πολλούς δεν αρέσει. KATARZYNABIALASIEWICZ VIA GETTY IMAGES Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία που ανακοίνωσε την Πέμπτη ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), σύμφωνα με τα οποία περισσότερο από ένα εκατομμύριο κρούσματα σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων καταγράφονται κάθε μέρα στον κόσμο. Σε νέα έκθεση, ο ΠΟΥ απαριθμεί τις τέσσερις πιο διαδεδομένες λοιμώξεις στα άτομα ηλικίας 15 έως 49 ετών: χλαμύδια, γονόρροια (ή βλεννόρροια), σύφιλη και τριχομονάδες. Στο πλαίσιο αυτό, συνέστησε τη χρήση απαραιτήτως προφυλακτικού ώστε να σταματήσει η εξάπλωσή τους. Αυτά τα τέσσερα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα προκαλούν κάθε χρόνο περισσότερα από 376 εκατομμύρια νέα κρούσματα παγκοσμίως, ανακοίνωσε ο οργανισμός του ΟΗΕ για την υγεία, βασιζόμενος στα τελευταία στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώθηκαν το 2012. «Διαπιστώνουμε μια ανησυχητική απουσία προόδου στην καταπολέμηση της εξάπλωσης των σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων στον κόσμο», δήλωσε ο δρ Πίτερ Σάλ

Συζητώντας με τους ανθρώπους, όταν ρωτάω τι έχουν κάνει ως τώρα για να αντιμ ετωπίσουν ένα πρόβλημα, ακούω πολύ συχνά την απάντηση  «υπομονή» . Και εξηγούν “νόμιζα ότι θα άντεχα”, “περίμενα ότι ο άλλος θα το καταλάβει από μόνος του”, “πίστευα ότι μετά δεν θα με πειράζει τόσο”. Τι είναι λοιπόν η υπομονή; Την καταλαβαίνω σαν την προσπάθειά μας να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία, να μην πούμε ένα οριστικό όχι, να μην απομακρυνθούμε από κάτι ή από κάποιον. Κάτι σαν πίστωση χρόνου, με τη σκέψη ότι με τον καιρό ο άλλος θα αλλάξει ή θα καταλάβει. Ή ότι με το χρόνο εμένα δεν θα με πειράζει πια. Την υπομονή συχνά τη στηρίζει η πεποίθηση πως ο χρόνος, που είναι “ο καλύτερος γιατρός”, θα δώσει μια λύση. Ωστόσο εδώ υπάρχει ένα ερώτημα. Τι είναι αυτό που κάνει το χρόνο ιαματικό; Με ποιο τρόπο μπορεί να επιδράσει ο χρόνος έτσι ώστε να γίνει δυνατό το να αλλάξει ο άλλος ή εσείς, όταν όλα παραμένουν ίδια; Τι ιδιότητες “μαγικές” του αποδίδουμε περιμένοντας, με άφθονη υπομονή, να αλλάξε

Μπορεί πλέον να ζήσουμε σε μια κοινωνία που είναι ανοικτή και θετική στο σεξ περισσότερο από ποτέ άλλοτε, αλλά ένας ειδικός λέει ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Ενώ ερευνούσε για το νέο του βιβλίο,  Tell Me What You Want-  Πες μου τι θέλεις, ο κοινωνικός ψυχολόγος, Justin Lehmiller  έδωσε συνέντευξη σε 4.175 Αμερικανούς για τη σεξουαλική τους ζωή στην ίσως μεγαλύτερη και πιο ολοκληρωμένη έρευνα για τις σεξουαλικές φαντασιώσεις που έχει διεξαχθεί στις ΗΠΑ μέχρι σήμερα. Στις συνεντεύξεις, ρώτησε τους ανθρώπους για τη σεξουαλική τους ζωή και πόσο συχνά φανταζόταν για συγκεκριμένους ανθρώπους, μέρη και πράγματα σε μια προσπάθεια να σπάσει το στίγμα γύρω από τη σεξουαλικότητα. Εκτός από το γεγονός ότι απελευθερώνει σαν θέμα το σεξ, κάνοντας το πιο εύκολο για τους ανθρώπους να μιλήσουν γι’αυτό, το βιβλίο του αποκαλύπτει επίσης μερικές από τις πιο κοινές σεξουαλικές φαντασιώσεις των ανθρώπων. “Η επικρατούσα ελπίδα μου για το βιβλίο είναι ότι θα βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσου

Χειρότερο από το να αμαρτάνει κανείς είναι να απελπίζεται. Ο Ιούδας ο προδότης ήταν μικρόψυχος και δεν είχε πείρα του πολέμου και γι’ αυτό απελπίστηκε. Έπεσε πάνω του με ορμή ο διάβολος και τον έβαλε να απαγχονιστεί. Ο Πέτρος, όμως, ως στερεά πέτρα, έπεσε σε σοβαρό παράπτωμα, της αρνήσεως του Χριστού, ως εμπειροπόλεμος που ήταν δεν παρέλυσε, ούτε απελπίστηκε από τη λύπη του. Αφού σηκώθηκε προσέφερε πικρά δάκρυα μέσα από την καρδιά θλιμμένη και ταπεινωμένη. Και αμέσως ο εχθρός, όταν τα είδε αυτά, σαν να τον έκαψαν δυνατές φλόγες στο πρόσωπο έφυγε με ορμή μακριά, με φοβερούς θρήνους. Άγιος Ιωάννης ο Καρπάθιος iellada.gr Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!

Και όμως υπάρχει... Ιστορίες μεγάλων εραστών, παθιασμένες νύχτες και φλογερά πάθη. Όλα με ένα κοινό παρανομαστή, τον οpγασμό. Θα σας περνούσε από το μυαλό ότι μπορεί να υπάρξει οpγασμός χωρίς σeξουαλική πράξη; Και όμως υπάρχουν δύο περιπτώσεις που μπορεί να συμβεί. Κατά τη διάρκεια της γέννας Καταγεγραμμένο και μάλιστα σε αριθμούς που δεν το κατατάσσουν σε σπάνιο φαινόμενο, γυναίκες βίωσαν οpγασμό και μάλιστα έντονο κατά τη διάρκεια της γέννας. Αυτό συμβαίνει επειδή το μωρό διεγείρει τις ίδιες περιοχές του κόλπου, που θα έπρεπε κανονικά να διεγερθούν μέσω της σeξουαλικής επαφής Με τη σκέψη Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Rutgers δοκίμασαν σε γυναίκες μια τεχνική με αναπνοές, εκούσια συμπίεση των πυελικών μυών, ερωtικών ήχων και διαπίστωσαν μέσω μαγνητικού τομογράφου ότι ο οργασμός μέσω της σκέψης ενεργοποιεί τα ίδια τμήματα του εγκεφάλου, όπως ο κανονικός οργασμός μέσω του σeξ.   e-daily.gr   Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε τ

Ο μεγαλύτερος μύθος εκεί έξω καλά κρατεί. Ξέρουμε τι σκέφτονται οι γυναίκες για εμάς όταν θίγουμε αυτό το θέμα. Ότι είμαστε περίεργοι. Κομπλεξικοί. Ανασφαλείς τύποι που βλέπουν παντού απειλές. Όμως στο σκληρό κόσμο του ανδρικού φλερτ, εμείς και κανένας άλλος ξέρουμε πως ένας γύπας μένει για πάντα γύπας. Πως ό,τι και αν συμβεί, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Γι’ αυτό δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε σε φιλίες ανάμεσα σε γυναίκες και άντρες. Οι άντρες μίλησαν: Υπάρχει καλός λόγος που εξαφανιζόμαστε μετά το πρώτο ραντεβού Αρχικά για να μπορέσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, ας κάνουμε μία μικρή αποκωδικοποίηση. Τι ακριβώς σημαίνει να υπάρχει φιλία; Υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο να μπορείς να κάνεις παρέα με άντρες. Συχνά οι γυναίκες λένε ότι «δεν μπορώ να κάνω παρέα με γυναίκες, προτιμώ με άντρες». Η λέξη κλειδί εδώ, είναι το παρέα. Και άλλο κάνω παρέα, άλλο είμαι φίλη με άντρα. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, Don O’Meara, το έθεσε καλύτερα στην έρευνά τ

Όταν μπήκε στο σπίτι εκείνο το βράδυ, η γυναίκα του, του χάρισε ένα μεγάλο χαμόγελο την ώρα που σέρβιρε το δείπνο.   Κάθισε απέναντι της στο τραπέζι, της έπιασε το χέρι και της είπε: «Έχω κάτι να σου πω» Σήκωσε το βλέμμα και παρατήρησε τον πόνο στα μάτια της. Ξαφνικά σταμάτησε. Οι λέξεις δεν έβγαιναν πια με ευκολία από το στόμα του. Ήξερε όμως ότι έπρεπε να προσπαθήσει περισσότερο. Ήξερε ότι αυτό το βράδυ η γυναίκα του έπρεπε να μάθει οπωσδήποτε την αλήθεια. Ότι θέλει να χωρίσουν. Έθεσε το θέμα ήρεμα. Εκείνη δεν φάνηκε να ενοχλείται από τα λόγια του, τον κοίταξε και τον ρώτησε με χαμηλή φωνή: «Γιατί;» Απέφυγε την ερώτησή της, κίνηση που την εκνεύρισε περισσότερο. Πέταξε με δύναμη το πιρούνι που κρατούσε προς το μέρος του την ώρα που του φώναξε: «Δεν είσαι άντρας» Εκείνο το βράδυ δεν ξαναμίλησαν. Εκείνη δεν σταμάτησε να κλαίει ούτε λεπτό. Ο σύζυγος ήξερε ότι η γυναίκα του ήθελε να μάθει το λόγο που της ζητούσε διαζύγιο. Αυτό που δεν ήξερε όμως ήταν, αν