Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΣΕΧ & ΣΧΕΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα ψυχολογικά μας τα ‘χει περάσει η οικογένεια μας

Εικόνα
Τα βιώματά μας είναι αυτά που μας κάνουν αυτό που είμαστε. Καλά ή άσχημα μας διαμορφώνουν. Επηρεαζόμαστε από αυτά υποσυνείδητα ή συνειδητά. Τα ερεθίσματά μας γίνονται παραδείγματα προς μίμηση ή προς αποφυγή.

Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο

Εικόνα
Στεύη Τσούτση Ένα φιλί. Μια απειροελάχιστη στιγμή που το ρολόι του σύμπαντος σταματά να γυρίζει. Πάγωμα στο χρόνο. Θέρμη στην καρδιά. Ένα φιλί. Δυο άνθρωποι με έναν παλμό, δυο κορμιά που μπαίνουν σε ένα ρυθμό. Όμορφο είναι τούτο το σμίξιμο των χειλιών. Σε κάνει να μη θέλεις να τελειώσει. Και σαν τελειώσει, γιατί κάποτε πρέπει και η γη να συνεχίσει να γυρνά, εσύ θέλεις κι άλλο. Εθισμός το φιλί των ερωτευμένων γεννά νέο κόσμο. Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο, τραγουδάει ο Σωκράτης και ξεχειλίζει αλήθεια τούτος ο στίχος. Ένας κόσμο όμορφος, γεμάτος λιακάδες και μυρωδιές από αγιόκλημα και γιασεμί. Άνοιξη μυρίζει και οι χτύποι της καρδιάς βαρούν στην πιο γλυκιά μελωδία. Έντονη και ρομαντική, μοναδική για τον καθένα. Δεν υπάρχει τίποτα άσχημο να σου συμβεί τη στιγμή του φιλιού. Όλα όμορφα, όλα αισιόδοξα, όλα για σένα. Όλοι οι κόσμοι, αυτός που έφτιαξες κι αυτός που ήδη υπήρχε, να σου ανήκουν. Να μη σου λείπει τίποτα. Να κλέβεις ανάσ

Θέλει άγγιγμα το «θέλω», μωρό μου

Εικόνα
Ελένη Ομήρου Ξημερώματα. Στείλε μου μήνυμα στο κινητό, στείλε φωτογραφίες. Στείλε μου τι θέλεις, πώς το θέλεις. Περίμενε να σου απαντήσω, για να μου ξαναπείς και να σου ξαναπώ. Δε χτυπάνε πια τα κουδούνια τις νύχτες για έρωτες, μωρό μου. Μόνο οι οθόνες των κινητών αναβοσβήνουν για να μεταφέρουν λόγια, φωτογραφίες. Γεμάτες φαντασία είναι, αλλά εντελώς άπραγες. Βαρετές, ενοχικές.  Όλα από μακριά, από την ασφάλεια του καναπέ σου. Χωρίς φτιασίδια, χωρίς κόκκινα ερωτικά κραγιόν, χωρίς αρώματα να σε ζαλίζουν, χωρίς καρδιές που να χτυπάνε δυνατά. Αγωνία καμιά. Κορίτσια στο κρεβάτι τους να περιμένουν την αγάπη, ή κάτι σαν την αγάπη. Αγόρια που θέλουν, αλλά δεν ξέρουν ακριβώς τι. Ή ίσως ξέρουν υπερβολικά τι. Αυτό ακριβώς που μπορούν να δώσουν θέλουν. Πνεύμα χωρίς συναίσθημα, πόθο χωρίς ξεβόλεμα και βόλεμα χωρίς παίδεμα. Κι έτσι απλά, πάνω σε διαφορετικά κρεβάτια και ξεχωριστούς καναπέδες, κάνεις τον οργασμό ηλεκτρονικό. Ένα τεράστιο θέλω και ένα ακόμη μεγαλύτερο δεν ξέρω πως το θ

Δεν έρχονται οι άνθρωποι με εγγυήσεις κι ας τάζουν κι ας υπόσχονται

Εικόνα
Δεν ξέρω να σου πω με σιγουριά γιατί αλλάζουν οι άνθρωποι. Μπο ρεί να πέρασαν δύσκολα και να τους γύρισε μια μέρα το μυαλό, μπορεί να μην ήταν το ίδιο δυνατοί και να αλλοιώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, μπορεί ακόμα και να ήταν εξαρχής αυτοί

Ζήσε. Κι ό,τι δεν έρθει, απλά δεν ήταν ακόμη η ώρα του

Εικόνα
Στεύη Τσούτση Ολοένα λες ότι δεν μπορείς. Καρφώνεις τα πόδια σου στο πάτωμα και δεν κάνεις βήμα μπροστά. Μόνο πίσω, πάντα πίσω. Στα σίγουρα, στα ασφαλή, στα οικεία. Δεν ήσουν πάντα έτσι. Όχι, δε σε θυμάμαι έτσι. Κάποτε τολμούσες. Τραβούσες μπροστά, στο άγνωστο, στο καινούργιο, στο αβέβαιο. Χυμούσες μπροστά στη ζωή και την άφηνες να αποφασίσει εκείνη αν θα φας τα μούτρα σου ή όχι. Κι ήταν φορές που κέρδιζες. Κι άλλες πάλι που χτυπούσες άσχημα. Γέλαγες σε κάθε περίπτωση κι έλεγες “μαγκιά μου όπως τα κατάφερα”. Το έλεγες και το πίστευες ότι η ζωή έχει τα πάνω και τα κάτω της, έχει τα ζόρια και τα όμορφά της. Και κάπως έτσι έφτασες στην κόκκινη γραμμή σου.   Εκείνο το ορόσημο που έκανε το μέσα σου να αλλάξει. Πολλές λάθος αποφάσεις στη σειρά; Πολλές πτώσεις που δεν περίμενες; Που δεν ήθελες; Κανείς δεν ξέρει να πει με βεβαιότητα. Ούτε καν εσύ που έφαγες τόσες και τόσες φορές τα μούτρα σου. Αποτέλεσμα; Κάτι άλλαξε. Μέσα σου άλλαξε. Έγινε πιο

Υπάρχουν άνθρωποι που πάντα χαμογελούν, άνθρωποι που παίρνουν μόνο δίνοντας

Εικόνα
Όταν είσαι γεννημένος να δίνεις, τίποτα δεν μπορεί να σε περιορίσει. Ούτε ο φόβος, ούτε η απογοήτευση, ούτε ο εγωισμός. Να ανοίγεις τα χέρια σου και να αγκαλιάζεις. Να ακούς τον άνθρωπο, την μοναδική του αλήθεια, να διεισδύσεις βαθιά σε αυτήν, ξεχνώντας τον εαυτό σου – ο μόνος δρόμος να τον κατανοήσεις.

Θα ευχηθώ ακόμα μια φορά, να μη σε γνώριζα ποτέ

Εικόνα
Τόσο καιρό μετά,  χρόνια , ατελείωτα λεπτά και αφόρητες στιγμές που μου έλειπες,  εύχομαι να μη σε γνώριζα ποτέ. Να μην είχε τύχει εκείνη η πανέμορφη βόλτα με το λεωφορείο, να μην είχε τύχει εκείνη η αίτηση.  Κοιτάω πίσω το χρόνο, να βρω ακριβώς τη στιγμή που θα τα άλλαζα όλα, για να μην σε είχα γνωρίσει. Λυπηρό , θα το βλέπετε. Και ίσως είναι…  Μα θα το ήθελα, έστω και για λίγο, να έβλεπα τι θα άλλαζε.  Πόσες λιγότερες φορές θα έκλαιγα, πόσο λιγότερο θα πληγωνόμουν, πόση περισσότερη πίστη θα είχα ακόμη στους ανθρώπους και τις σχέσεις. Πόσα πολλά μπορεί να νιώθω ότι έχασα; Θα μου πείτε “μα κέρδισες κιόλας”…και ναι, κέρδισα κιόλας, αλλά τις περισσότερες μέρες αυτό μου περισσεύει, δεν το χρειάζομαι αυτό που κέρδισα. Χρειάζομαι πίσω εμένα και τις ήρεμες νύχτες μου. Πόσο εύχομαι να μπορούσα να τα πάρω πίσω όλα αυτά.  Η μόνη μου επιθυμία αυτό το βράδυ, να μη σε γνώριζα ποτέ.  Και έτσι λέω να κοιμηθώ , μετανιώνοντας τις στιγμές που μόνη μου χάρισα, σε ένα πρόσωπο που πλέον με το

Εμάς θα μας δένει πάντα μια παρ’ ολίγον ευτυχία

Εικόνα
Λίτσα Φιλίππου Eμάς τους δύο θα μας δένει πάντα μία παρ’ ολίγον ευτυχία. Μία μικρή στιγμή στον χρόνο που δέσαμε τις καρδιές μας στον κάβο του έρωτα. Μία μεγάλη σχισμή στην ψυχή μας, χαραμάδα αγάπης σε ένα σκοτεινό κόσμο. Και ένα εκτυφλωτικό φως από μια ανάμνηση, χαραγμένη με χρυσά γράμματα στην καρδιά μας. Εμάς του δύο θα μας ενώνει πάντα ένα όνειρο που έμεινε μισό . Μία διαδρομή που αφήσαμε στη μέση από άγνοια ή εγωισμό. Μία βόλτα στη γειτονιά της αγάπης που δεν ολοκληρώσαμε. Ένα μεγάλο και όμορφο ταξίδι, που από δειλία δεν έφτασε σε κανένα προορισμό. Δύο σπασμένα φτερά που καθηλώθηκαν σε ένα άδειο κόσμο και ρηχό. Δύο καρδιές που θα αναζητούν που θα αναζητούν πάντοτε το άλλο τους μισό. Και δύο αστέρια που ψάχνουν να φωτίσουν τα βράδια τους με ένα όμοιο ή παρόμοιο ουρανό. Και θα μοιραζόμαστε πάντα ένα ρούχο δανεικό που έντυσε τις ψυχές μας.  Ένα ένδυμα φορεμένο από τις όμορφες στιγμές μας. Αυτό που σκέπασε τις εκφράσεις αγάπης και τις εκκωφαντικές σιωπές μας. Ένα βαθύ απ

Για όλες αυτές τις θαρραλέες ψυχές που έχουν κουραστεί να είναι δυνατές..

Εικόνα
Αγαπητές όμορφες και θαρραλέες ψυχές. Θέλω να σας χειροκροτήσω για όλο το κουράγιο και την δύναμη σας. Είμαι σαν και εσάς. Ή τουλάχιστον πιστεύω πως είμαι. Είμαι κάποια που δεν ησυχάζω στην ζωή και εκμεταλλεύομαι κάθε ευκαιρία που μου δίνεται. Κάποια που δεν φοβάται να πάρει ρίσκα για να εκπληρώσει τις επιθυμίες της.

Το ξενέρωμα, ισούται με απόλυτη διαγραφή των συναισθημάτων φίλε..

Εικόνα
Γράφει η Γεωργία Τζανάκη Ξύπνησα από ένα περίεργο όνειρο, δεν θυμάμαι και πολλά, αλλά αφορούσε ένα πρόσωπο που κάποτε σήμαινε πολλά για εμ ένα και τώρα μου είναι εντελώς ξένο.

Πένθος, η εσωτερική διεργασία για την οποία κανείς δεν είναι έτοιμος

Εικόνα
Αυτό το προσωπικό μονοπάτι απαιτεί πολλές προσωπικές διεργασίες που αναπτύσσουμε και επεξεργαζόμαστε μέρα με τη μέρα.

Εσύ τι τέλος θα έδινες σε ένα απόλυτο έρωτα;

Εικόνα
Ελένη Αλεξανδροπούλου Με ρώτησαν τι τέλος θα έδινα σε έναν απόλυτο έρωτα… Ήταν η πιο δύσκολη ερώτηση που μου είχαν κάνει… Τι να απαντήσω; Τι τέλος θα έδινα ή τελικά τι τέλος έδωσα; Σε εκείνο τον έρωτα που πλημμύρισε κάποτε όλο μου το είναι – κι όχι μόνο όλο μου το κορμί – αλλά κι όλο μου το μυαλό, δε θα έδινα κανένα τέλος! Ποιος τρελός θα ευχόταν να τελειώσει κάτι τέτοιο και να σταματήσει να το ζει; Πόσο εύκολο είναι να ξαναβρεις κάτι παρόμοιο; Ποιος σε γλιτώνει από το πόνο που σου προκαλεί; Γιατί, λοιπόν, να επέλεγα να δώσω τέλος; Θα επέλεγα να μπορώ να κρατήσω αυτό που ζω, για όσο ζω! Δε ξέρω πόσο θα ταίριαζε όμως κάτι τέτοιο… πόσο θα ταίριαζε σε έναν απόλυτο έρωτα να μην έχει τέλος. Οι περισσότεροι λήγουν το ίδιο έντονα και απότομα όπως ξεκίνησαν! Εξάλλου ένας μεγάλος έρωτας αξίζει και μεγάλο τέλος. Ούτε η συνήθεια θα ταίριαζε να διαλύσει ένα τέτοιον έρωτα… θα του έπεφτε λίγη! Σίγουρα κάτι άλλο θα τον διέλυε νωρίτερα, πριν προλάβει αυτή να εξαπλωθεί. Κι έτσι το τέλο

Όποιος σκέφτεται διαφορετικά από τη μάζα θεωρείται τρελός

Εικόνα
Δοκίμασε να σκεφτείς ελαφρώς διαφορετικά από τον κόσμο και όλοι θα αρχίσουν να σε υποπτεύονται: κάτι δεν πάει καλά, είσαι τρελός. Εάν ανήκεις στην μάζα, θεωρείσαι λογικός. Μπορεί η μάζα να είναι στα πρόθυρα της…

Γιατί κάνουμε σεξ κυρίως τη νύχτα

Εικόνα
Oι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν σεξ πριν πέσουν για ύπνο, κάτι το οποίο κάνουν κατά κανόνα το βράδυ. Δεν είναι άλλωστε τυχαία και η έκφραση “sleeping with (someone)”, που

Μετά τον πόνο, δεν θα είσαι ποτέ ξανά ίδιος

Εικόνα
Υπάρχει μια αλήθεια πίσω από κάθε στιγμή που ραγίζει η καρδιά σου. Μια αλήθεια που όσο κι αν προσπαθήσεις να αποφύγεις, θα χρειαστεί να την αντιμετωπίσεις.

Μη δανείζεσαι ποτέ ξένα φτερά για να πετάξεις

Εικόνα
Λίτσα Φιλίππου Μη δανείζεσαι ποτέ ξένα φτερά για να πετάξεις. Χρησιμοποίησε τα δικά σου και άνοιξε τα στο δικό σου ουρανό. Μην περιμένεις να πάρεις ώθηση από άλλους. Να στηρίζεσαι στη δική σου θέληση. Και ποτέ μην αναμένεις να πάρεις δύναμη από κανένα. Να ανακαλύπτεις πάντα τα δικά σου όρια αντοχής. Μόνο εσύ μπορείς να εκτοξεύσεις την ύπαρξή σου στο απώγειο της ζωής σου.  Γιατί κανείς δε θα σου προσθέσει ποτέ αξιοπρέπεια και δε θα σου αφαιρέσει από την προσωπικότητά σου. Καμία ανθρώπινη φιγούρα δε θα σου αποδώσει ποτέ αξίες και ηθική αν δεν έχεις. Γιατί αυτά είναι αυτούσια και δεν επιδέχονται καμία επέμβαση. Καμία παρουσία στη ζωή σου δε θα σου προσδώσει το σεβασμό που αξίζεις. Αυτό τον κερδίζεις με την συμπεριφορά και την στάση σου. Με την ευγένεια και την σεμνότητά σου. Με το ήθος που προβάλλεις αποχωρώντας αξιοπρεπώς από τις ανθρώπινες σχέσεις σου. Με την άρνησή σου να υποβιβάζεις το επίπεδό σου σε μικρότητες και μικροψυχίες. Με την περηφάνια με την οποία κρύβεις τους μ

Τα πιο μεγάλα «φύγε» λέγονται σε ανθρώπους που αγαπάμε

Εικόνα
Χρύσα Κατσιτοπούλου Τα πιο μεγάλα «φύγε» λέγονται σε ανθρώπους που αγαπάμε, σε ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εμάς. Τους διώχνουμε ενώ θέλουμε να μείνουν. Τους κρατάμε σε απόσταση γιατί φοβόμαστε το τεράστιο, έντονο συναίσθημά μας. Φοβόμαστε. Τρέμουμε μην τυχόν πληγωθούμε, απογοητευτούμε. Πάσχουμε από φόβο απόρριψης. Οι πολλές σκέψεις, οι αναλύσεις, καταστρέφουν ό,τι είναι όμορφο, αυθεντικό και αυθόρμητο. Στην αγάπη και στον έρωτα πρώτα νιώθουμε και μετά σκεφτόμαστε. Όταν προηγείται η σκέψη και η λογική, ευνουχίζουμε και χάνουμε την μαγεία και τον ακατέργαστο ενθουσιασμό μας. Καλουπώνουμε και σβήνουμε το πάθος και τη φλόγα της ψυχής μας. Σκοτώνουμε ό,τι ομορφότερο νιώσαμε και θα νιώσουμε. Λογοκρίνουμε τη φωνή της αλήθειας μας και της επιθυμίας μας. Σαμποτάρουμε εμείς οι ίδιοι την εξέλιξή μας και την ευτυχία μας. Κάπως έτσι, σιγά  σιγά, χάνουμε την επαφή με τον εαυτό μας. Κάπως έτσι γινόμαστε ρόλος και όχι συναίσθημα. Κάπως έτσι περνάνε τ

Γιατί οι άντρες έχουν αδυναμία στα γυναικεία οπίσθια;

Εικόνα
Η αντρική εμμονή με τα γυναικεία οπίσθια δεν είναι κάτι καινούργιο. Στην πραγματικότητα η εμμονή αυτή φαίνεται πώς έχει επιστημονική βάση, λέει ο David Buss, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν.

Εκείνες οι ζωές που σπαταλήθηκαν στο περίμενε μιας στιγμής

Εικόνα
Στεύη Τσούτση Πες μου για εκείνες τις ζωές που σπαταλήθηκαν στο περίμενε μιας και μόνης στιγμής. Πες μου για εκείνες τις ανάσες που απεγνωσμένα ζητήθηκαν κάποτε, μα δε βρέθηκε ποτέ κανείς να τις δώσει. Όχι γιατί δεν ήθελε, αλλά γιατί δεν μπορούσε. Φύσαγε αλλά δεν έφτανε η πνοή του πιο πέρα από τον καθρέφτη του. Θόλωνε ο καθρέφτης, πέφτανε τα δάκρυα από την απελπισία. Δεν τα έβλεπε ποτέ κανείς. Υπήρχαν, όμως. Κι αυτός… Αυτός είχε χέρια και πόδια δεμένα και μόνο μια καρδιά λιτή. Λιτή και πλανεμένη. Ελεύθερη να αγνοεί αποστάσεις, καταστάσεις, περιορισμούς. Τι να το κάνεις; Δεν είχε πόδια να δραπετεύσει, δεν μπόραγε μονάχη της να πάει πουθενά. Λούφαζε στην ασφαλή κουφάλα της και κόχλαζε το βραστερό της αίμα. Και την έκαιγε ολάκερη η φωτιά της. Αλλά τι να κάνει; Περίμενε. Περίμενε η καρδιά, περίμενε κι εκείνος. Περίμενε υπομονετικά τη στιγμή του. Μια απειροελάχιστη στιγμή στον χρόνο που στο δικό του σύμπαν θα ήταν τα πάντα. Θα ήταν αγκαλιές, θα ήταν κο

Η αγάπη θα έρθει εκεί που δεν το περιμένεις

Εικόνα
Η αγάπη θα έρθει εκεί που δεν το περιμένεις. Μην την κυνηγάς απεγνωσμένα, θα πέσεις σε απανωτά λάθη που θα ανοίξουν στην ψυχή σου ακόμη μια πληγή.