Πίνακας του Σωτήρη Λιούκρα από τη συλλογή του Κ. Φωτιάδη που παρουσιάζεται στην έκθεση «Πόντος: Δικαίωμα και υποχρέωση στη μνήμη» Το 2019 συμπληρώνονται εκατό χρόνια από τότε που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην μαρτυρική Αμισό και με συγκεκριμένο σχέδιο και ενέργειες, συνέχισε ή μάλλον αποτελείωσε το «έργο» που είχε αρχίσει η εγκληματική τριάδα των Νεοτούρκων, Ταλαάτ, Τζεμάλ και Ενβέρ, το 1914, που ήταν η εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολίας. Ο Μουσταφά Κεμάλ επικέντρωσε τις προσπάθειές του στον Πόντο, γιατί εκεί είχε αναπτυχθεί ένοπλη αντίσταση, το ποντιακό αντάρτικο, που έγινε κυρίως από φυγόστρατους από τη μια ως ασπίδα στα θανατηφόρα «τάγματα εργασίας», όπου εξολοθρευόταν με πρόγραμμα ο ανδρικός πληθυσμός και από την άλλη για να προστατέψει τον τοπικό πληθυσμό από την οργανωμένη από το «βαθύ κράτος» δράση των συμμοριών εναντίον των ελληνικών χωριών. Ο Κεμάλ επικέντρωσε στον Πόντο γιατί θεωρούσε ότι η κατάσταση στον Πόντο ήταν δυνατόν να επηρεάσει αρνητικά τις
