Με τα λόγια εθελοντών που δώρισαν
Αγαπητοί δότες και μη, θα ήθελα με δυο λόγια να σας πω και εγώ με την σειρά μου για την εμπειρία που έζησα δίνοντας το μόσχευμα!
Όταν δέχτηκα το τηλεφώνημα ομολογώ πως πάγωσα και σκεφτόμουν συνεχώς τι να κάνω και πως καθώς δεν ήμουν πλήρη ενημερωμένος για την διαδικασία που έπρεπε να ακολουθήσω για να δώσω το μόσχευμα. Και σε αυτό ευθύνεται δυστυχώς η μη παιδεία που έχουμε και σε αυτόν τον τομέα όπως και σε πολλούς άλλους σήμερα! Είχα γίνει δότης σε μια μικρή ενημέρωση που είχα δεχτεί ενάμιση χρόνο πριν περίπου σε μια συνάντηση αιμοδοτών, καθώς δίνω και αίμα για χρόνια.
Όταν λοιπόν δέχτηκα το τηλεφώνημα είπα αμέσως το ναι και πήγα να κάνω κάποιες εξετάσεις για να σιγουρέψουμε ότι είμαι απόλυτα ταιριαστός με τον ασθενή τον οποίο φυσικά και δεν γνωρίζω! Έγιναν λοιπόν οι εξετάσεις και αφού ενημερώθηκα πλήρως για την διαδικασία προχωρήσαμε στην αγωγή και δώσαμε το μόσχευμα!
Με μια απλή διαδικασία πιστεύω πως μπορούμε όλοι μας καθώς δεν έχουμε να χάσουμε κάτι εκείνες τις μέρες από την καθημερινότητα μας να σώσουμε μια ζωή! Τόσο απλά! Το μόνο που θα πρέπει να σας ανησυχεί είναι οι 3-4 ώρες, ανάλογα τον ασθενή, που θα πρέπει να είσαστε ξάπλα σε μια πολυθρόνα για να μαζευτούν τα κύτταρα. Φυσικά και αστειεύομαι όμως, καθώς ένα μικρό πιάσιμο της στιγμής δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό το μικρό θαύμα που γίνεται από την επιστήμη και έτσι σώζεται μια ανθρώπινη ζωή που παλεύει για αυτά που εμείς ήδη έχουμε!
Εγώ έφερα και μια καινούργια δότρια με την κίνηση μου αυτή και είμαι δίπλα χαρούμενος! Ελπίζω με αυτό το κείμενο να καταφέρω να φέρω έστω ακόμα έναν δότη! Κάντε το ανεπιφύλαχτα γιατί με το να βοηθάς έναν άνθρωπο με ότι μπορείς θα σας γαληνέψει την ψυχή! Ποσό μάλλον όταν αυτό είναι η ίδια του η ζωή! Κάτι το οποίο δεν μπορεί να αγοραστεί ούτε με όλα τα χρήματα του κόσμου! Τέλος, περιμένω τηλέφωνο να μάθω πως τελικά όλα πήγαν καλά !
(Βασίλης Κούρτης, δωρητής μοσχεύματος)
Πριν δύο χρόνια ο μικρός Νικόλας μου ( υιός μου) έπρεπε να πάρει μέρος σε πανελλήνιους αγώνες στο Ναύπλιο .Εκεί στον αύλιο χώρο του γηπέδου βρισκόταν ο Σύλλογος Μ.Μ.Ο. ” ΧΑΡΙΣΕ ΖΩΗ” αν και 25 χρόνια αιμοδότρια και αιμοπεταλιοδότρια δεν γνώριζα λεπτομερώς. Πόσο απλά και εύκολα μπορείς να γίνεις δότης μυελού των οστών ,και να σώσω έναν συνάνθρωπο μου, δίνοντας σάλιο σε μια μπετονετουλα . (Αν πέσει ένας άνθρωπος στο δρόμο ή ένα ζωάκι δεν θα το σηκώσουμε;;;; τόσο απλά ) Λόγω του επαγγέλματος μου (κομμώτρια), μητέρα, με πολλές ευθύνες στο κεφάλι μου ΣΥΝ το πρόσφατο θάνατο τότε της μητέρα μου είχα ξεχάσει το δείγμα που είχα δώσει, όπου ένα μαγικό απόγευμα στις 2 Δεκεμβρίου το 2016 δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον κ. Σπυριδωνίδη, καθ. Μεταμοσχεύσεων μυελού των οστών.
Μου ανακοίνωσε πως είχα βρεθεί συμβατή με ένα συνάνθρωπο μου νεαρό που έπασχε από λευχαιμία κάπου πολύ μακριά (δεν θα ξεχάσω ποτέ την φωνή του και αυτά τα πρώτα λόγια του γιατρού ΉΡΩΑ). Η κινητοποίηση των εξετάσεων μου στο Αττικό νοσοκομείο Αθηνών ήταν άμεση , ξανά ένα μεγάλο μπράβο στον κύριο Σπυριδωνίδη και στην ομάδα του ,που αποτελείται από σοβαρούς επιστήμονες, πολλά Ευχαριστώ. Η κινητοποίηση των εξετάσεων μου στο Αττικό νοσοκομείο Αθηνών ήταν άμεση , ξανά ένα μεγάλο μπράβο στον κύριο Σπυριδωνίδη και στην ομάδα του, που αποτελείται από σοβαρούς επιστήμονες, πολλά Ευχαριστώ.
Μέχρι που ήρθε με μεγάλη μου αγωνία ο Φεβρουάριος… Ήρθε η μέρα που εύκολα ,με ασφάλεια, υπευθυνότητα, η συγκινητική στιγμή της συλλογής των κυττάρων μου, να χαρίσω ζωή και εγώ ή ότι μπορεί και έχει ο καθένας μας στον χρυσόκοσμο του, ΌΜΩΣ ΜΥΕΛΌ ΤΩΝ ΟΣΤΏΝ ΕΧΟΥΜΕ ΌΛΟΙ. Μικρούλα ο μπαμπάς μου μου έδινε να τρώω το μεδούλι από το κόκαλο του φαγητού που είχε το τραπέζι μας ,να δυναμώσω… μεγάλωσα, δυνάμωσα και έσωσα μια ζωή… Όλοι μπορούμε. Και πάλι ευχαριστώ!
Μπορείτε να δείτε το video της Λένας, εδώ
(Λένα Κοροβίλα, δωρήτρια μοσχεύματος)
Όταν με ειδοποίησαν ότι βρέθηκα συμβατή ενθουσιάστηκα !
Στη συνέχεια άρχισαν οι αμφιβολίες, οι οποίες κράτησαν μόνο λίγες μέρες, αφού οι γιατροί και κυρίως ο κ.Σπυριδωνίδης μου έλυσαν κάθε απορία !!
Αυτό που έχω να δηλώσω με πολύ απλά λόγια είναι πως αφιέρωσα 2 ώρες απ’ τη ζωή μου και τίποτα άλλο!!
Η διαδικασία απλή, το απόγευμα της ίδιας μέρας είχα επιστρέψει στην πόλη μου και στη δουλειά μου !!
(Αλεξάνδρα Δαρή, δωρήτρια μοσχεύματος)
Όταν γίνεις δότης μυελού των οστών,σίγουρα δεν μπορείς να φανταστείς πόσο δυνατά συναισθήματα βγαίνουν στην επιφάνεια όταν χτυπάει το τηλέφωνο και σε ενημερώνουν ότι κάποιος,σε κάποιο σημείο της γης σε χρειάζεται.
Πρώτα ρωτήθηκα αν είμαι ακόμα πρόθυμη να προχωρήσω στη δωρεά.Ειλικρινά,δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που βλέπει κάποιον να πνίγεται και να μην του δώσει το χέρι.
Έτσι, μετά τον απαραίτητο έλεγχο για την ασφάλεια και τη δική μου αλλά και του λήπτη,ορίστηκε η ημερομηνία της λήψης.
Η λήψη ήταν ανώδυνη.Οι ώρες που ήμουν ακίνητη,φρόντισε το προσωπικό του νοσοκομείου να περάσουν πολύ γρήγορα και ευχάριστα.
Η όποια μικρή ταλαιπωρία μπορεί να νιώσει ο δότης,σίγουρα δεν είναι τίποτα μπροστά στην αξία της ανθρώπινης ζωής.
Εξάλλου ποτέ δεν ξέρουμε αν κάποια στιγμή βρεθούμε εμείς ή κάποιος δικός μας στην άλλη πλευρά και να αναζητάμε με αγωνία δότη.
(Ελευθερία Βαρδάκη, δωρήτρια μοσχεύματος)
Το 2011 είχα δώσει δείγμα για δότης μυελού των οστών.
Το καλοκαίρι του 2016 με ειδοποίησαν από το
ΚΕΔΜΟΠ ότι βρέθηκα συμβατός με κάποιον που έχει λευχαιμία.
Πριν ακόμα μου εξηγήσουν την διαδικασία
είχα αποφασίσει ότι θα βοηθήσω.
Η διαδικασία είναι ανώδυνη και οι γιατροί ήταν συνέχεια δίπλα μου.
Είναι φοβερό όταν σκέφτεσαι ότι με δύο τσιμπήματα σώζεις μια ζωή.
(Κόκκας Ευάγγελος, δωρητής μοσχεύματος)
(Φώτης Δεσποτάκης, δωρητής μοσχεύματος)
“Με κάλεσαν από το ΚΕΔΜΟΠ για να με ενημερώσουν ότι βρέθηκα συμβατή στις χαμηλές αναλύσεις αίματος με κάποιον άνθρωπο που είχε λευχαιμία. Σοκαρίστηκα! Δεν το περίμενα έπειτα από τόσα χρόνια. Εκλαιγα και προσευχόμουν να είμαι συμβατή και στις υψηλές αναλύσεις για να γίνει καλά ο άνθρωπος […]. Ενιωσα ότι το σύμπαν μού έδωσε τη δυνατότητα να διορθώσω κάποια λάθη μου και να βοηθήσω με αυτόν τον τρόπο τον εαυτό μου και τους άλλους. Εδωσα ένα δώρο και πήρα ένα. Οταν δίνεις, εισπράττεις πολλά. Νιώθεις ότι βάζεις ένα λιθαράκι στον κόσμο. Δίνεις και παίρνεις ζωή. Σου κάνει καλό, σε ισορροπεί, αρχίζεις να αγαπάς τον εαυτό σου αληθινά […]. Κανείς δεν ξέρει πότε θα του χτυπήσει το κακό την πόρτα. Σήμερα είμαστε καλά. Αύριο; Φαντάσου να έχει ένας δικός σου άνθρωπος σοβαρό πρόβλημα και να μην μπορείς να βρεις δότη. Τρελαίνεσαι ή όχι; Αν όμως οι δότες ήμασταν περισσότεροι, τα πράγματα δεν θα ήταν πιο εύκολα για όλους;”
(Βασιλική Αρβανίτη, δωρήτρια μοσχεύματος)
“Όταν έλαβα το τηλεφώνημα, ένιωσα την ίδια χαρά που είχα νιώσει όταν η σύζυγός μου μού ανακοίνωσε ότι ήταν έγκυος. Η διαδικασία ήταν απλή, ανώδυνη και χωρίς παρενέργειες. Έδωσα λίγο από το χρόνο μου και σήμερα ένας άνθρωπος ζει χάρη στα κύτταρα που δώρισα. Δεν γνωρίζω ποιος είναι, αλλά ξέρω ότι οι άνθρωποι που τον αγαπούν αγωνιούσαν καθημερινά να βρεθεί ένας συμβατός δότης για να σωθεί. Και βρέθηκα εγώ.”
(Στέλιος Φωτακίδης, δωρητής μοσχεύματος)
“Μια αστραπή η ζωή μας… μα προλαβαίνουμε!!!!!! (Ν. Καζαντζάκης)
Προλαβαίνουμε να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο.
Προλαβαίνουμε να κάνουμε τον εαυτό μας καλύτερο.
Προλαβαίνουμε να διορθώσουμε τυχόν λάθη μας.
Προλαβαίνουμε να γίνουμε Άνθρωποι !!!!!!!!!
Ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνο το πρωινό του Φεβρουαρίου 2015 που χτύπησε το τηλέφωνό μου και στη γραμμή ήταν ο Καθηγητής κ. Σπυριδωνίδης Αλέξανδρος από το ΠΓΝ Πατρών και με ενημέρωσε ότι βρέθηκα συμβατή με κάποιον συνάνθρωπό μας που νοσεί και είμαι η τελευταία του ελπίδα. Τρελάθηκα. Κλείσαμε και το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι έκλαιγα ασταμάτητα επί ώρες. Πάντα έλεγα ότι η ζωή μου χρωστάει γιατί μου έχει στερήσει πάρα πολλά. Υπόσχομαι να μην το ξαναπώ ποτέ. Φυσικά και νιώθω πλέον ευλογημένη. Εννοείται πως χωρίς δεύτερη σκέψη δέχθηκα και μετά από κάποιες απαιτούμενες διαδικασίες ολοκληρώθηκε με επιτυχία η συλλογή των αιμοποιητικών κυττάρων. ”
(Ελένη Λιάκου, δωρήτρια μοσχεύματος)
(Κυριακούλα Μάλλιου, δωρήτρια μοσχεύματος)
«Όλη η διαδικασία θα μου μείνει αξέχαστη. Τη θεωρώ ορόσημο στη ζωή μου. Το ίδιο πιστεύω θα ισχύσει και για όλους τους συναδέλφους που θα έχουν την τύχη να είναι συμβατοί με κάποιον ασθενή και θα κληθούν να βοηθήσουν να σωθεί η ζωή του».
Πριν από μερικά χρόνια άνθρωπος του Κέντρο Ενημέρωσης και Προσέλκυσης Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών Πανεπιστημίου Πατρών, με πρωτοβουλία της Εταιρίας μας, είχε έρθει στο εργοστάσιο στο Δρέπανο για να μας ενημερώσει σχετικά με τη διαδικασία της δωρεάς μυελού των οστών. Τότε εγώ και άλλοι συνάδελφοι είχαμε δώσει δείγμα αίματος ώστε να καταχωρηθούμε ως εθελοντές. Η Εταιρία είχε καλύψει τα έξοδα της συλλογής και επεξεργασίας των δειγμάτων. Τον Φεβρουάριο του 2013 επικοινώνησε μαζί μου ο κ. Σπυριδωνίδης, υπεύθυνος γιατρός του ΚΕΔΜΟΠ, και με ενημέρωσε ότι είμαι 100% συμβατός με έναν ασθενή που πάσχει από λευχαιμία και η μεταμόσχευση ήταν η τελευταία του ευκαιρία. Προφανώς δέχτηκα να είμαι εθελοντής δωρητής. Το ΚΕΔΜΟΠ με ενημέρωσε για την όλη διαδικασία και έγιναν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε επιτυχώς στις αρχές του Απριλίου με τη συλλογή αιμοποιητικών κυττάρων. Κράτησε τρεις ώρες και ήταν ανώδυνη. Η όλη ταλαιπωρία είναι πολύ μικρή, ιδιαίτερα αν τη συγκρίνουμε με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πιστεύω πως έχω το θλιβερό προνόμιο να είμαι ο ένας από τους μόλις πέντε Έλληνες εθελοντές μυελού των οστών, κάτι που δείχνει τη χαμηλή ευαισθητοποίηση της κοινωνίας μας σε τέτοια θέματα.»
Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Το tragikogreece σέβεται όλες τις απόψεις, με χιούμορ και όχι με ύβρεις.
Γιαυτό σας παρακαλούμε να μην αναρτάτε σχόλια που είναι υβριστικά ή άσχετα με το περιεχόμενο του άρθρου.