Οι φοιτητικές σχέσεις δεν ξεχνιούνται

Κάποιοι από εμάς κατά τη διάρκεια της φοιτητικής μας ζωής επιλέξαμε να έχουμε σχέση. Οι περισσότεροι ήθελαν απλώς να χαρούν την ανεξαρτησία τους, να αλλάζουν ερωτικούς συντρόφους όσο πιο συχνά μπορούν, να είναι ελεύθερα πουλιά και να φλερτάρουν διαρκώς. Δεν ήθελαν δεσμεύσεις και γκρίνιες, όπως λένε, σε αυτή τη φάση της ζωής τους. Τι γίνεται, όμως, με αυτούς που είχαν σχέση και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα; Το μετάνιωσαν ή αυτή η σχέση τους προσέφερε, τελικά, πολλά;

Αρχικά πρέπει να τονισθεί πως ήταν επιλογή μας να έχουμε δίπλα μας ένα συγκεκριμένο άτομο κι όχι απλά κάποιον. Έτσι υπερίσχυσε η επιθυμία της συνύπαρξης, όσο περιπετειώδης κι αν είναι η single ζωή. Σίγουρα, η ανεξαρτησία κι ειδικά σε μία περίοδο σαν αυτή, τη φοιτητική, είναι κάτι που πολλοί επιζητούν κι ακόμη περισσότεροι απολαμβάνουν. Αλλά προφανώς και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος μία ουσιαστική μακροχρόνια σχέση με αληθινά συναισθήματα και τον κατάλληλο σύντροφο προσέφερε ομορφότερες στιγμές και δυνατότερες αναμνήσεις. Τα θετικά, λοιπόν, είναι μάλλον περισσότερα απ’ τα αρνητικά.

Είχαμε, βλέπεις, κάθε μέρα έναν άνθρωπο να χουχουλιάζουμε στην αγκαλιά του. Όταν είμαστε φοιτητές μένουμε μακριά απ’ τους γονείς μας, μόνοι μας κι έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε με τον άνθρωπο μας όσες ώρες επιθυμούμε. Μπορούσαμε έτσι τα κρύα Σαββατοκύριακα, που βαριόμασταν να βγούμε ή είχαμε ξεμείνει από λεφτά, να τα περάσουμε αγκαλιά του παραγγέλνοντας πίτσα και βλέποντας ταινίες. Κάπως έτσι, κάναμε και τα πρώτα μας βήματα στη συγκατοίκηση κι αργότερα δε φρικάραμε όταν αποφασίσαμε να το ξανακάνουμε.

Δε ζήσαμε τόσο έντονα το συναίσθημα της μοναξιάς και κάναμε ένα παραπάνω βήμα στην αυτοβελτίωσή μας. Γιατί καλώς ή κακώς όταν ξεκινάει η φοιτητική ζωή, τότε είναι που περνάμε για πρώτη φορά αρκετό χρόνο μόνοι, που δοκιμάζουμε τις αντοχές μας κι ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας, που μαθαίνουμε τα όριά μας και τότε είναι που ανακαλύψαμε και τον έρωτα, τη συντροφικότητα, τη σχέση. Κι έτσι, μας μάθαμε λίγο καλύτερα μέσα απ’ τη συνύπαρξη και γίναμε καλύτεροι με κίνητρο έναν άνθρωπο που θέλαμε να του προσφέρουμε την καλύτερη εκδοχή μας.

Μία μακροχρόνια σχέση κατά τη διάρκεια της φοιτητικής περιόδου μας δίνει τη δυνατότητα να ζήσουμε τον άνθρωπό μας στην καθημερινότητά του, με τα καλά και τα στραβά του. Γνωρίζουμε έτσι πιο ουσιαστικά και σε βάθος το ταίρι μας. Χωρίς, όμως, να έχουμε το άγχος της δουλειάς που έρχεται αργότερα για να μας καταπιέσει και να μας περιορίσει. Άπλετος χρόνος να τον χαρούμε χωρίς περιορισμούς.

Μεγάλο ατού μιας σχέσης στα φοιτητικά μας χρόνια είναι το σεξουαλικό κομμάτι. Ανακαλύπτουμε την ταυτότητά μας, το σώμα μας, τι μας αρέσει και τι όχι, νιώθοντας .... Διαβάστε τη συνέχεια εδώ

Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!