Το να θέλει κανείς να αποκτήσει αυτά που έχει ο διπλανός του, αν όχι ακόμη περισσότερα, θεωρείται μεν ηθικά κατακριτέο, αλλά αποτελεί συνηθισμένο ανθρώπινο συναίσθημα. Οι περισσότεροι, λίγο- πολύ, το έχουμε βιώσει, έστω και στην πιο αθώα μορφή του, όπως το να δούμε το τελευταίο μοντέλο κινητού σε κάποιον φίλο μας και να πάμε να αγοράσουμε το ίδιο. Για τους οικονομολόγους, παρ΄ όλα αυτά, τα ανθρώπινα συναισθήματα του είδους είναι κατά παράδοση ανύπαρκτα. Παράμετροι όπως η ζήλια, η καλοσύνη ή ο αλτρουισμός δεν κρίνονται ικανές να επηρεάσουν τα μακροοικονομικά μεγέθη. Το να θέλει κανείς να αποκτήσει αυτά που έχει ο διπλανός του, αν όχι ακόμη περισσότερα, θεωρείται μεν ηθικά κατακριτέο, αλλά αποτελεί συνηθισμένο ανθρώπινο συναίσθημα. Οι περισσότεροι, λίγο- πολύ, το έχουμε βιώσει, έστω και στην πιο αθώα μορφή του, όπως το να δούμε το τελευταίο μοντέλο κινητού σε κάποιον φίλο μας και να πάμε να αγοράσουμε το ίδιο. Για τους οικονομολόγους, παρ΄ όλα αυτά, τα ανθρώπινα συναισθήματα του είδους ε...