tragikogreece.blogspot.com

Υπάρχει η πίστη, υπάρχει και η θρησκεία. Για μένα είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δεν θα πω αν εγώ είμαι η σωστή ή η λάθος. Λέω απλά τι πιστεύω. Η πίστη λοιπόν είναι εσωτερική διεργασία. Αν δεν ξεκινάει από μέσα μου αλλά υποκινείται από εξωτερικές συνθήκες και από αυτά που επιβάλλει μια θρησκεία –μια οποιαδήποτε θρησκεία, τότε δεν πιστεύω πραγματικά. Γιατί αν πιστεύω εξαιτίας ενός εθιμοτυπικού προτύπου, τότε πιστεύω μόνο στις συνήθειες και τα έθιμα της εκκλησίας, όπως αυτά μού τα έμαθαν. Αλλά έψαξα ποτέ πραγματικά τον Θεό; Εκείνον τον Θεό που κρύβω μέσα μου; Για μένα η μεγαλύτερη πίστη που χρειάζεται να διατηρήσουμε άσβεστη μέσα μας είναι η πίστη στην ύπαρξη του καλού και η πίστη μας στον Άνθρωπο. Αν αυτές οι δύο σβήσουν μέσα μας, τότε για ποιο Θεό να μιλήσουμε; Για ποια θρησκεία και για ποια εκκλησία; Τι να το κάνω να είναι κάποιος καλός χριστιανός σύμφωνα με το εθιμοτυπικό της εκκλησίας αλλά μόλις βγει από των χώρο της εκκλησίας να βρίσει, να κοροϊδέψει,

Μεγάλος ή μικρός, ο καθένας έχει τον δικό του εγωισμό. Και πολλές φορές στοχεύεις σε αυτόν προς όφελός σου. Μέγα λάθος αγαπημένη μου. Όλο αυτό το παιχνίδι που έχεις σκεφτεί, πέτα το στα σκουπίδια. Θα σου πω μια φανταστική ιστορία. Τον γνωρίζεις, τον καψουρεύεσαι, του το δείχνεις αλλά αντιλαμβάνεσαι ότι δε νιώθει το ίδιο. Σκέφτεσαι λοιπόν να κάνεις τερτίπια για να του κινήσεις το ενδιαφέρον. Κάνεις φάση λοιπόν με κάποιον, με σκοπό να το μάθει και να αισθανθεί ότι δε σε έχει δεδομένη. Ουπς! Το χάσαμε το παιχνίδι. Όντως μπορεί να του ενεργοποίησες τον εγωισμό. Πράγματι μπορεί να ένιωσε ότι έχασε το κεκτημένο «σιγουράκι» του. Πολύ πιθανόν να κάνει πράγματα για να σε γυρίσει πίσω. Και κάπου εκεί, εσύ νομίζεις ότι μεγαλούργησες και ότι είσαι πολύ πιο έξυπνη από αυτόν.  Εδώ είναι λοιπόν το φάουλ σου γλυκούλα μου. Γιατί όταν εσύ θα ξαναπέσεις σαν χταπόδι στο ψαροντούφεκό του, αυτός θα ξαναφύγει.  Και όχι εγωιστικά. Απλά γιατί δε σε ήθελε ποτέ πραγματικά. Και το ήξερες, το ένιωθ

Τι είναι αυτό που τους κάνει να τις θέλουν; Γράφει η ΝΕΛΗ ΣΤΑΘΑΚΙΔΟΥ Οι σχέσεις με μεγάλη διαφορά ηλικίας αντιμετωπίζονται τις περισσότερες φορές -αν όχι όλες- με καχυποψία και δεν είναι λίγες οι στιγμές που δέχονται αρνητικές κριτικές αλλά και πολλά βλέμματα. Ειδικά, οι  γυναίκες  που έχουν  σχέση  με νεαρότερους άνδρες έχουν φορτωθεί από καιρό την ταμπέλα της «MILF» και της «κούγκαρ». Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως μία 10ετής διαφορά ηλικίας είναι αποδεκτή για ένα ζευγάρι και συνήθως τα κακεντρεχή σχόλια αφορούν αυτούς που η ηλικιακή διαφορά τους ξεπερνά τα 10 χρόνια. Πολλά διάσημα ζευγάρια μάς έχουν αποδείξει πως η διαφορά ηλικίας δεν μπορεί να εμποδίσει κανέναν από το να ερωτευτεί και να παντρευτεί αυτόν που πραγματικά θέλει -ακόμη κι αν ορισμένες περιπτώσεις κατέληξαν σε χωρισμό. Για παράδειγμα, έχουμε την περίπτωση της Ντέμι Μουρ με τον Άστον Κούτσερ, οι οποίοι παντρεύτηκαν τον Νοέμβριο του 2005, παρά τα 15 χρόνια που τους χώριζαν. Βέβαια, το 2013 χώρ

Αύριο Δευτέρα 30\12 η λαϊκή αγορά της  Καστοριάς  Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!

Τα ξημερώματα της 3ης Μαρτίου του 1978, δύο μαυροντυμένοι άντρες εξερευνούσαν το νεκροταφείο του χωριού Corsier-sur-Vevey της Ελβετίας. Ένας μεγαλοπρεπής πέτρινος τάφος ξεχώριζε, καθώς οι υπόλοιποι ήταν απλοί με έναν λιτό ξύλινο σταυρό. Όταν πλησίασαν, αντιλήφθηκαν την αξία του. Ανήκε στον μεγάλο κωμικό ηθοποιό,  Τσάρλι Τσάπλιν , που είχε πεθάνει δύο μήνες πριν από την παραμονή Χριστουγέννων του 1977. Ξέθαψαν το φέρετρο, το φόρτωσαν στο φορτηγάκι τους και το μετέφεραν στα ανατολικά της Λίμνης της Γενεύης, όπου το έκρυψαν σε ένα χωράφι με καλαμπόκι. Η κηδεία του Τσάπλιν Την επόμενη μέρα ανακαλύφθηκε η κλοπή. Το ερώτημα στο χείλη όλων ήταν «γιατί;» να κλέψει κάποιος ένα πτώμα; Οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν πολλές και η μία πιο εξεζητημένη από την άλλη. Μία ήταν ότι το φέρετρο κλάπηκε από θαυμαστές του που ήθελαν να πραγματοποιήσουν την υποτιθέμενη τελευταία επιθυμία του, να ταφεί στην Αγγλία. Άλλοι έλεγαν ότι ο Τσάπλιν ήταν Εβραίος και οι κάτοικοι του χωριού δεν δέχονταν να

Στη συνείδηση του κόσμου η εργασία του security έχει να κάνει με ανθρώπους με μεγάλη σωματοδομή, ανέκφραστους και πολλές φορές απλησίαστους. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως, η γυναίκα της φωτογραφίας αποτελεί την εξαίρεση του κα νόνα, καθώς έχει καταφέρει να ξεχωρίσει με την πληθωρική παρουσία της. Ο λόγος για την Ζωή Μαυρίδου, η οποία εδώ και λίγο καιρό προσφέρει τις υπηρεσίες της σε ομάδα ασφαλείας. Κύριο μέλημά της είναι η προστασία των ευπαθών στόχων που έχει αναλάβει και η ασφάλεια του κόσμου, ειδικά όταν στο σημείο παρευρίσκονται μικρά παιδιά, όπως για παράδειγμα το τρενάκι μπροστά από το Δημαρχείο. Πάντα με ευγένεια, χαμόγελο και άκρατο επαγγελματισμό, η μελαχρινή καλλονή κλέβει τις εντυπώσεις και προκαλεί τα αδιάκριτα βλέμματα. Στόχος για εκείνη είναι να προσφέρει τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες, ακόμα και όταν υπάρχουν αντίξοες συνθήκες, με τον υδράργυρο να κυμαίνεται στους μηδέν Βαθμούς Κελσίου.  Δείτε φωτογραφίες κατά την διάρκεια της εργασίας τ

 ΤΖΑΚ ΠΟΤ στην σημερινή (2083) κλήρωση του ΤΖΟΚΕΡ Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!

Αν με ρωτήσεις τι μου λείπει περισσότερο απ’ τις ανθρώπινες σχέσεις, θα σου απαντήσω η ευγένεια. Και δεν είμαι η μόνη, νομίζω.  Δεν ξέρω αν έχουμε χάσει λίγο την μπάλα και την ανθρωπιά μας με τις νέες τεχνολογίες και τα συναφή, δεν ξέρω αν η υπερβολική αστικοποίηση έφερε την απομόνωση κι εν τέλει τη συμπεριφορά της χάβρας, δεν ξέρω αν η απογοήτευση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης κι η οικονομική δυσπραγία του καθενός, μας έκανε να χάσουμε λίγο απ’ την ευγένειά μας. Σε εκείνα τα απλά και καθημερινά, που τις περισσότερες φορές μας χαρακτηρίζουν. Χάθηκε πλέον το χαμόγελο απ’ τους ανθρώπους, εκείνο που χωρίς να ξέρεις τον περαστικό σου φτιάχνει τη μέρα.  Εκείνο που ανοίγει ο γείτονας την πόρτα του ασανσέρ κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι, σου δίνει μια σακούλα που σου έπεσε απ’ τα χέρια και σου χαμογελά, απλώς γιατί σε βοήθησε σε κάτι. Πού πήγε εκείνη η «καλημέρα», που πριν λίγα χρόνια την άκουγες απ’ τον πρώτο τυχόντα που θα συναντούσες εκτός σπιτιού; Πού πήγε εκείνη η τσί

Την εβδομάδα που μεσολαβεί απο τα Χριστούγεννα μέχρι την πρωτοχρονιά το έθιμο του χωριού μας θέλει να βγαίνουν στους δρόμους παρέες ντυμένες κρυφά λουκατσιαρια. Επισκεπτονταν φίλους και συγγενείς με την προϋπόθεση πως ο οικοδεσπότης δεν θα τους αναγνωρίσει, έπρεπε πάση θυσία να κρατήσουν την ανωνυμία τους καθ όλη την διάρκεια της επισκέψεως, ο οικοδεσπότης προσπαθούσε με κεράσματα να παρατείνει την διάρκεια της επίσκεψης με βασικό λόγο την αναγνώριση τους. Η επιτυχία για το μπουλούκι ήταν να πάρουν  τα περισσότερα κεράσματα χωρίς να αποκαλυφθεί η ταυτότητα τους..........Κ φέτος παρέα λουκατσιαριων τήρησε το έθιμο..!! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στην παρέα για την πιστή αναβίωση του εθίμου. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!! apolnarama.blogspot.com Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!

Ας παραδεχτούμε πως όλες μας σπαταλάμε πάνω από 30 λεπτά την ημέρα σε instagram και facebook. Δεν είναι κακό, το κάνουν όλοι άλλωστε. Πόσο καλύτερο θα ήταν όμως, αν έβρισκες και 30 λεπτά μέσα στην ημέρα σου για να βγεις και να περπατήσεις. Μια βόλτα στο πάρκο της γειτονιάς σου, αν είσαι από τις τυχερές που μένουν δίπλα σε ένα ή το να αποφασίσεις να πάρεις το λεωφορείο μερικές στάσεις πιο κάτω απ’ ότι το παίρνεις συνήθως, μπορεί να κάνει στο σώμα που πράγματα που δεν τα έχεις φανταστεί. Θα κάψεις γύρω στις 150 θερμίδες Ανάλογα με το βάρος σου και την ταχύτητα με την οποία περπατάς, θα κάψεις γύρω στις 150 θερμίδες, όποτε κι αν αποφασίσεις να πας αυτήν την 30λεπτη βόλτα. Οπότε μην αισθάνεσαι τύψεις για εκείνο το μπισκότο που έφαγες μετά το γεύμα σου, αφού θα το κάψεις περπατώντας. Θα αισθανθείς πιο χαλαρή Το περπάτημα από μόνο του είναι μια δραστηριότητα που μπορεί να σε κάνει να χαλαρώσεις, ακόμα κι αν είσαι σε έναν πολύβουο δρόμο πόλης και όχι σε ήσυχο μονοπάτι σ

Με τεράστια επιτυχία πραγματοποιήθηκε και φέτος, για δεύτερη χρονιά από το ΕΤΑΚ Καστοριάς, η εκδήλωση του Άη Βασίλη στο Εμπορικό Κέντρο Καστοριάς. Δείτε φωτογραφίες και βίντεο Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!

Η αλήθεια είναι πως το «ποδαρικό» είναι ένα έθιμο που όλοι μας λίγο ή πολύ υπολογίζουμε, ασχέτως το πόσο πιστεύουμε στις παραδόσεις.  Το βέβαιο είναι  πως κανείς δεν θέλει να τον ακολουθεί η κακοτυχία κι όλοι ελπίζουμε στην εύνοια της τύχης με την ανατολή κάθε νέας χρονιάς! Το ποδαρικό είναι ένα έθιμο πολύ παλιό. Από πάντα, μεγάλη σημασία έδιναν ποιός θα ποδαρίσει στο σπίτι για το πως θα "πάει η νέα χρονιά"...!!! Ποιός θα είναι αυτός που θα περάσει πρώτος το κατώφλι του σπιτιού τη νέα χρονιά; Θα μπει γελαστός; Καλοσυνάτος; ή μήπως κανένας κατσούφης; Ποδαρικό κάνει όποιος στείλει ο Θεός λένε...αλλά πολλές φορές από φόβο μη μπει κάποιος "γρουσούζης" πρώτος στο σπίτι και δε πάει καλά η χρονιά στήνουν το ποδαρικό με τα μικρά παιδιά να έχουν την τιμητική τους λόγω της αγνότητας και της αθωότητας τους!  Τα έθιμα που συνοδεύουν το ποδαρικό είναι πολλά και ποικίλουν από τόπο σε τόπο.  Το ρόδι, η πέτρα, το σίδερο και το αμίλητο νερό είναι κάποια απ' αυ

Το μόνο που χρειάζεστε επί της ουσίας είναι δύο συστατικά. Απλά αναμίξτε μια κουταλιά της σούπας λευκή ή καφέ ζάχαρη σε λίγο μέλι μέχρι να δημιουργήσετε μια πάστα. Στη συνέχεια κάνετε απαλό μασάζ με αυτό το μείγμα πάνω στα χείλη σας, χρησιμοποιώντας μικρές, κυκλικές κινήσεις πριν το ξεβγάλετε. Επειδή είναι όλα τα φυσικά, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το αν θα πάει λίγο μείγμα στο στόμα σας. Αντί για το μέλι, μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ελαιόλαδο ή λάδι καρύδας.  Δείτε μερικούς ακόμα συνδυασμούς που μπορείτε να δοκιμάσετε για ακόμα πιο πολλές σπιτικές συμβουλές ομορφιάς για την απολέπιση: Βαζελίνη + ζάχαρη Λάδι καρύδας + μέλι + ζάχαρη + φρέσκο χυμό λεμονιού Ζάχαρη + μέλι + φρέσκο χυμό λάιμ Ζάχαρη + σιρόπι σφενδάμου + λάδι καρύδας + τζίντζερ λιωμένο + κανέλα Ένας άλλος τρόπος για την απολέπιση στα χείλη σας, ειδικά αν είναι πολύ σκασμένα, είναι να βάλετε λίγη βαζελίνη σε μια πολύ μαλακή οδοντόβουρτσα και στη συνέχεια να τρίψετε απαλά τα χείλ

Αποκαλύπτουμε υπόμνημα της Επιτροπείας των Ποντίων στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, όπου οι Πόντιοι ζητούσαν να πολεμήσουν κι εκείνος του αγνόησε. "Έχουμε στρατό 20.000 ανδρών για να χτυπήσουμε τον Κεμάλ», γράφουν σε υπόμνημα τον Ιανουάριο του 1920, με τις πρώτες μάχες στη Μικρά Ασία" Του Τάσου Κοντοπαννίδη (Real News) 1922 και ενώ ολοκληρωνόταν η καταστροφή του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, ο στρατός επέστρεφε στη βάση του, οι Τούρκοι κυνηγούσαν και σκότωναν τους Έλληνες και οι φωτιές έζωναν τα σπίτια τους στη Σμύρνη (κάποιοι ιστορικοί αναθεωρητές τους θέλουν να «συνωστίζονται» στα πλοία για να έρθουν στην Ελλάδα... Προφανώς για διακοπές...). Σήμερα, σχεδόν 90 χρόνια μετά, θα αποκαλύψουμε ένα ξεχασμένο υπόμνημα, που έστειλε στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο τον Ιανουάριο του 1920 η Επιτροπεία των Ποντίων. Ζητούσε την άδειά του να επιτεθεί στον Κεμάλ, δημιουργώντας δεύτερο μέτωπο, για να δέχεται μικρότερη αντίσταση ο ελληνικός στρατός στην κεντρική Μικρά Ασ