Η καθιστική ζωή αυξάνει τον κίνδυνο για δύο σοβαρές μορφές καρκίνου

Η αποχή από τη σωματική άσκηση και γενικώς η μειωμένη κινητικότητα μέσα στην ημέρα, είτε λόγω πολύωρης καθιστικής εργασίας είτε λόγω συνειδητής επιλογής ενός τρόπου ζωής που περιλαμβάνει, για παράδειγμα, εκτενή χρήση ηλεκτρονικών συσκευών είτε λόγω συνδυασμού των δύο, έχει συνδεθεί με ευρύ φάσμα επιπλοκών για την υγεία, από την αποδυνάμωση του σκελετού και τον διαβήτη μέχρι το έμφραγμα και την άνοια.

Τώρα, μια νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές στο Ινστιτούτο Καρκίνου Ρόσγουελ Παρκ της Νέας Υόρκης έρχεται να υπογραμμίσει ότι η καθιστική ζωή συνδέεται και με δύο συγκεκριμένες μορφές καρκίνου.

Σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύουν οι ερευνητές διαδικτυακά στην επιθεώρηση Cancer Epidemiology, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρκίνο στα νεφρά και στην ουροδόχο κύστη.Να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που μια επιστημονική μελέτη συνδέει την καθιστική ζωή με τον καρκίνο, αφού παλαιότερα είχε προκύψει συσχέτιση ανάμεσα στην ακινησία και στον καρκίνο των ωοθηκών αλλά και τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Η μελέτη βασίστηκε σε στοιχεία που αφορούσαν 160 ασθενείς με καρκίνο στα νεφρά, 208 ασθενείς με καρκίνο στην ουροδόχο κύστη και 766 υγιή άτομα ανάλογης ηλικίας (ομάδα ελέγχου). Οι ερευνητές ρώτησαν τους συμμετέχοντες για τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ζωής τους και στη συνέχεια υπολόγισαν τον εκτιμώμενο κίνδυνο για καθεμιά από τις δύο μορφές καρκίνου.

Σύμφωνα με τις αναλύσεις των ερευνητών, υπολογίζεται ότι η καθιστική ζωή συσχετίζεται με 77% μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο στα νεφρά και 73% μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο στην ουροδόχο κύστη. Μάλιστα, σύμφωνα με τους ερευνητές, ο κίνδυνος φάνηκε να είναι ο ίδιος τόσο για τους παχύσαρκους συμμετέχοντες όσο και για τους συμμετέχοντες χωρίς πολλά περιττά κιλά, εύρημα που υποδεικνύει ότι η σχέση καθιστικής ζωής και καρκίνου δεν καθοδηγείται απαραίτητα από την παχυσαρκία.

Τα νέα στοιχεία ενισχύουν τα ήδη υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν ότι η ελλιπής σωματική δραστηριότητα αποτελεί πιθανότατα έναν σημαντικό και ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για τον καρκίνο, αναφέρει η μελέτη.

«Ευελπιστούμε ότι ευρήματα σαν τα δικά μας θα δώσουν κίνητρο σε άτομα όχι δραστήρια σωματικά να κάνουν κάποια μορφή σωματικής άσκησης» δηλώνει η Δρ Κίρστεν Μόβσιτς, μία εκ των συντακτών της μελέτης, καθηγήτρια ογκολογίας στο ινστιτούτο. «Δεν χρειάζεται να κάνει κανείς μαραθώνιο για να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου, πρέπει όμως να κάνει κάτι∙ ακόμη και μικρές αλλαγές κάνουν καλό, όπως το να παίρνει τις σκάλες αντί για το ασανσέρ, να περπατά γύρω από το τετράγωνο την ώρα του μεσημεριανού διαλείμματος ή να παρκάρει το αμάξι πιο μακριά όταν πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ» προσθέτει η καθηγήτρια.

Η Δρ Ρίκι Κανιότο, επίκουρη καθηγήτρια ογκολογίας στο ινστιτούτο, με τη σειρά της υπενθυμίζει ότι η τρέχουσα σύσταση όσον αφορά τη σωματική άσκηση είναι τα 150 λεπτά ήπιας άσκησης την εβδομάδα ή τα 75 λεπτά έντονης άσκησης την εβδομάδα προκειμένου να προκύψουν αξιοσημείωτα και μακροπρόθεσμα οφέλη για την υγεία.

Αν βρήκατε ενδιαφέρον αυτό που είδατε, τότε κοινοποιήστε το και σε φίλους, μπορεί και σε αυτούς να είναι χρήσιμο!